Fajny tekst do refleksji w temacie znalazłem
"
Odwaga, rozwaga, powaga, przewaga, równowaga, uwaga…. Wspólny mianownik – WAGA. Na stronie internetowej Poradni Językowej Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego znalazłam wyjaśnienie: „Odwaga” (‚męstwo, śmiałość, nieustraszoność, siła moralna’) to rzeczownik pochodzący od czasownika „odważyć się” (‚zdobyć się na odwagę, poważyć się, zaryzykować’). Źródłem wcale licznej rodziny czasowników przedrostkowych „od-ważyć” , „pod-ważyć”, „po-ważyć”, „prze-ważyć”, „roz-ważyć”, „u-ważać”, „wy-ważyć”, „za-ważyć”, „z-ważyć” jest czasownik „ważyć”. W dawnych czasach słowo to miało m.in. znaczenie ‚wystawiać na szwank, narażać, ryzykować’, ‚rozmyślać, zastanawiać się, rozważać, oceniać’ i ‚ważyć argumenty za i przeciw’. Wyraz „odwaga” etymologicznie oznacza zdolność człowieka do wystawienia się na niebezpieczeństwo, ryzyko, po uprzednim przemyśleniu zaistniałej sytuacji. MM
W Słownik Języka Polskiego czytam o odwadze: „Śmiała, świadoma postawa wobec niebezpieczeństwa.” Czym zatem jest odwaga? Się odważeniem w obliczu niebezpieczeństwa? Co zostaje na szali wagi po odważeniu siebie?
"